Prodziekan d/s Nauki Wydziału Rehabilitacji
Dr hab. prof AWF Marianna Barlak

Studia na Wydziale Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego ukończyła w 1974. Rekomendowana przez prof. Stefana Wołoszyna rozpoczęła pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Pedagogiki AWF Warszawa, kierowanym przez  prof. Zofię Żukowską. Nie przerywając współpracy naukowej z Zakładem Teorii Wychowania Uniwersytetu Warszawskiego, kierowanym przez prof. Stefana Wołoszyna, a następnie prof. Stanisława Rucińskiego, realizowała jednocześnie badania w zespole badawczym, w ramach problemu węzłowego. W latach 1980-89 zwolniła tempo pracy zawodowej, z powodów zdrowotnych, po czym, po przejściu do pracy w pełnym wymiarze, włączyła się do badań w problemie resortowym 10-7, V-2, a następnie w projekcie C.P.B.P. 08-16, w których kierowała zadaniem dotyczącym kultury fizycznej w wychowaniu przedszkolnym.  W roku 1991 uzyskała stopień doktora nauk o kulturze fizycznej.

W roku 1993 przechodzi do pracy naukowo-dydaktycznej na Wydziale Rehabilitacji AWF Warszawa i podejmuje problematykę edukacji zdrowotnej, a zwłaszcza jej znaczenia wobec niepełnosprawności, choroby, cierpienia. Nawiązuje współpracę naukową z Zakładem Promocji zdrowia Instytutu Kardiologii w Aninie, Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Publikuje prace z zakresu aksjologii edukacji zdrowotnej oraz integracyjnego modelu wychowania i kształcenia, a także integracyjnych wartości aktywności ruchowej i sportu. W 1998 roku podejmuje badania własne nad systemem wartości młodzieży maturalnej i ich postawami wobec niepełnosprawności i osób nią dotkniętych. Realizuje ogólnopolskie badania na próbie 1200 osób, efektem, których jest raport oraz monografia p.t.:” System wartości maturzystów końca XX wieku i ich postawy wobec osób niepełnosprawnych”, wydana w 2006 roku. W 2009 roku uzyskuje stopień doktora habilitowanego nauk o kulturze fizycznej.

Współpracowała z Ministerstwem Edukacji Narodowej, opracowując w 1992 roku  projekt programu wychowania fizycznego i zdrowotnego dla  Kolegium Kształcenia Pedagogów Przedszkolnych, zaś w roku 1999 będąc członkiem zespołu powołanego przez Departament Strategii i Rozwoju MEN dla opracowania podstawy programowej dla reformowanej szkoły polskiej opracowała projekt podstawy programowej wychowania fizycznego. Jest członkiem założycielem Salezjańskiej Organizacji Sportowej RP (1992), a także wybieranym systematycznie na kolejne kadencje, członkiem Zarządu Krajowego tego Stowarzyszenia.    Wraz z rozpoczęciem pracy na Wydziale Rehabilitacji podjęła współpracę ze Stowarzyszeniem Integracyjny Klub Sportowy (IKS-AWF). Wybrana zostaje członkiem Zarządu Krajowego Klubu. Upowszechnianiu wśród młodzieży akademickiej idei włączania osób z niepełnosprawnościami we wszystkie nurty życia społecznego służą nawiązane kontakty z placówkami oświatowo-edukacyjnymi, takimi jak integracyjne przedszkola, szkoły oraz kluby sportowe. W roku akademickim 2006/2007 z Jej inicjatywy powołane zostały Pedagogiczne Kwalifikacyjne Studia Podyplomowe dla absolwentów Wydziału Rehabilitacji. Organizowała studencki ruch naukowy. Jest promotorem ponad pięćdziesięciu prac dyplomowych i magisterskich. Przez cztery kadencje pracowała w Rektorskiej Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów, jako jej sekretarz, a przez dwie kadencje jako członek. Wielokrotnie pełniła funkcję sekretarza Wydziałowych Komisji Egzaminacyjnych, dwukrotnie funkcję wiceprzewodniczącej, a także przewodniczącej. Kilkakrotnie pełniła funkcję opiekuna rocznika. Przez dwie kadencje była członkiem Senackiej Komisji ds. Nagród, Wyróżnień i Odznaczeń. Należy do Towarzystw Naukowych krajowych i międzynarodowych. Opublikowała ponad sto prac. Uczestniczyła, wygłaszając referaty, w ponad siedemdziesięciu konferencjach krajowych i zagranicznych.