"Twarz miała bardzo piękną, ale piękniejsze były jej obyczaje i cnoty. Ubogim wdowom, przybyszom i wszelkim ludziom nieszczęśliwym i potrzebującym okazywała wspaniałomyślność, wielką rozrzutność i hojność. Nie można w niej było dostrzec śladu gniewu i pychy, śladu zawiści. Ogromna w niej była pobożność i niezmierzona miłość do Boga. Odsunąwszy i wyzbywszy się pychy i światowej niegodziwości, zajęła umysł i serce wyłącznie modlitwą i czytaniem ksiąg świętych."
Jan Długosz - Roczniki, czyli kroniki Sławnego Królestwa Polskiego, XV wiek
(Portret królowej Jadwigi Andegaweńskiej, autor Marcello Bacciarelli - foto Wikipedia)
